In elkaar gewikkeld
Zo zaten ze daar
Naast elkaar
Toen de man zei
Ik denk dat ik moet gaan
De vrouw keek verschrikt op en zei
Nu? Denk je dat je nu moet gaan?
Ja, zei de man
Nu
Hij probeerde te gaan staan
Dat ging niet, ze waren te verwikkeld,
Zaten vast aan elkaar
De man ging zitten
Misschien wacht ik tot morgen
De volgende ochtend keken de man en vrouw naar de zon die opkwam
De vrouw zei niets, ze was tevreden zoals het was
Maar de man zei:
Vandaag moet ik gaan
Echt? Zei de vrouw
De man zei niets maar zijn ogen keken naar haar
Zijn ogen vertelden
Wat zijn hart wilde zeggen
Ja zei de man
Langzaam wikkelde hij de touwtjes
De man en vrouw voelden
Dat ze losser zaten
Er was wat ruimte gemaakt
De man stond op
Hij liep langzaam bij de vrouw weg
Opeens keek hij om
Je kunt niet naar me kijken
Zei hij, dan kan ik niet gaan
Goed, zei de vrouw en ze keek naar de grond
De man liep verder
Plots stond hij stil
Een draadje was niet los
Het hield hem tegen
De man liep terug
Morgen, zei hij, morgen maak ik het draadje los
Hij ging weer zitten, naast de vrouw
De volgende dag keek de vrouw naar de man
Ze durfde niets te vragen
De man keek voor zich uit
Over zijn wangen stroomde zijn verdriet
Hij stond weer op en zei
Nu ga ik echt
Goed, zei de vrouw en ze keek naar beneden
De man trok het laatste draadje los
Daarna liep hij weg
Langzaam
Opeens keek hij om
Vergeet me niet, riep hij
Hoe kan ik je nu vergeten? antwoordde de vrouw
Dat weet ik niet, zei de man
Ik schrijf het op
Zei de vrouw, ik schrijf op dat ik je niet zal vergeten
Goed, zei de man
En hij liep verder
De vrouw keek weer naar de grond
Ik kan je horen ademen, zei de man
Je ademt snel, alsof je huilt
De vrouw droogde haar tranen
Ze riep: ik huil niet, ik schrijf op dat ik je niet mag vergeten
Goed, zei de man
En hij liep verder
Opeens draaide hij zich om
Je moet je touwtjes opnieuw vastmaken
Riep hij
Maak je touwtjes vast aan dat wat je niet los wilt laten
Goed, riep de vrouw
Ze ging aan het werk en koos dierbaarheden om haar touwtjes aan vast te maken
Slechts een touwtje kon ze niet meer binden
De vrouw keek op
De man keek niet om
Hij was echt gegaan.
